Futbolun en basit ama en değişmez gerçeği şudur. Sahada doğruları kim daha çok yaparsa, o kazanır. Bugün bu doğruları yapan takım 2 Eylülspor’du. Ancak kazanan Eskişehirspor oldu.
Bilmeyenler için bir not düşelim. Statü gereği, Eskişehirspor şampiyon olamazsa, 2 Eylülspor küme düşecek. Yani bu maç iki takım için de bir anlamda kader mücadelesiydi. 2 Eylülspor Teknik Direktörü Oktay Arıkan başta olmak üzere, tüm futbolcuları canıgönülden tebrik ediyorum. Sahaya karakter koydular, planlarına sadık kaldılar, sonuna kadar savaştılar. Yenilmeleri gerekiyordu ve yenildiler. Ama sahadan başı dik ayrıldılar. Tribünler de onları alkışladı.
Açık konuşmak gerekirse, bugün Eskişehirspor formasını 2 Eylülsporlular giyseydi, belki de daha net bir galibiyet gelirdi. Çünkü Eskişehirspor’da ciddi bir “futbol aklı” eksikliği göze çarpıyor. Oyuna müdahale eden, taktiksel doğruyu gören ve uygulayan bir yapı ne yazık ki ortada yok.
Tarsus İdman Yurdu'nu da rahat geçeceğiz diye düşünüyoruz. Eskişehirspor'un önünde daha sonra Konya Ereğlispor ve Manavgat Belediyespor gibi iki kritik viraj var. Bu maçlar sadece üç puan değil, bir sezonun hatta belki bir kulübün geleceğini belirleyecek kadar önemli.
Eskişehirspor yönetimi ve teknik heyeti, artık aklı selimle, istişareyle hareket etmeli. Bu işin şakası yok. Çünkü bu şehir artık o özlenen şampiyonluk coşkusunu yaşamak istiyor. Ve bunu fazlasıyla hak ediyor.
